خوزستان را دریابید

امروز خوزستان دیگر نه برایش حالی و نه هوایی مانده است، خوزستانی که به فرموده امام راحل دین خود را به اسلام و مسلمین ادا نموده بود واقعاً چه بر سرش آمده که بعد از چهل سال و اندی مردمان بومی و مهاجرین جویای کار ساکن در این استان به مثال مرغی در قفس آنهم بدون آب و دانه گرفتار شده اند.
رودخانه های خشک، جنگل های بی دار و درخت، کشاورزی بی رمق و بیکاری خيل کثیری از جوانان تحصیل کرده، آیا به راستی مردمان استان خوزستان خود خواسته این شرایط را پذیرفته اند و یا نجابت و افتاده گی آنها باعث بروز چنین وضع اسفناکی شده است؟
خیل کثیری از مسئولین بی تجربه و بی تقوا و بی تخصص سال‌ها در پست‌های کلیدی و حساس جولان داده و عرصه را بر مردم تنگ و تنگ تر کرده‌اند و امروز لازم است به جای تخصیص اعتبارات، در مدیریت های کلان و میانه استان تجدید نظر شود.