چرا شیلات به وظایف خود در برابر مردم و صیادان در هندیجان عمل نمی کند ؟

بندر هندیجان در۷۵ کیلومتری جنوب شرقی بندرماهشهر و در شمال شرقی خلیج فارس و شمال بندردیلم قرارگرفته است. بندرهندیجان یکی ازمهم ترین بنادرصیادی استان خوزستان و دارای صنعت شیلات که از قدیمی ترین صنایع دراین منطقه بوده و قدمت آن به بیش از۸۰ سال می رسد و زمانی حدود ۶۰ درصد تولیدات ماهی و میگوی استان خوزستان از این منطقه صید و برداشت می شده و به گفته مسئولین در حال حاضر سهم ۳۸ درصدی ازمجموع آمار صید استان را به خود اختصاص داده است. ولی علیرغم ظرفیتی که اعلام شد و بندری که روزی تامین کننده ماهی و میگو در سطح استان خوزستان بوده امروزه دچار کمبود و گرانی ماهی درخود هندیجان شده است، ناگفته نماند با وجود کمبود ماهی دراین بندر، سفره اهالی کشورهای همسایه ازماهیان صید شده در صید گاههای این بندر رنگین کرده است . کمبود، گرانی وافزایش چند برابری قیمت ماهی ومیگو مانع خرید این آبزیان حتی برای ساحل نشینان این بندرشده است و مسئولین منطقه هم با اطلاع از این وضعیت طی چندماه اخیر هرگز برای متعادل شدن قیمت ماهی ومیگو کاری نمی کنند. دشوارشدن خرید ماهی درشرایطی است که مردم این بندر صیادی انتظاردارند باهمه دشوارهای زندگی درکناره ساحل خلیج فارس و مرزداری دریایی وتحمل رطوبت وگرمای بالا ، دست کم آبزیان باقیمت مناسب به دست آنها برسد نه اینکه این ماده پروتیئنی روزبه روز گرانترشده وازسفره آنها حذف شود. این روزها با نگاهی به قیمت ماهی های پرمشتری بازار هندیجان نیز حاکی ازافزایش سرسام آور این آبزی دارد ، طوری که درمقایسه با چندماه گذشته قیمت ها رشد چندبرابری را تجربه می کنند.
صیادان هندیجانی هم می گویند قبل ازطلوع خورشید درمیان بیم و امید ناشی از شیوع ویروس کرونا برای صید دل به دریا می زنند تا سفره مردم و خودشان بی توشه نماند ولی آنها همواره با کاهش شدید صید علیرغم هزینه ها و گرانی ادوات صیادی مواجهند .صیادان زحمتکش دریا هم درد دل هایی دارند که مسئولین می بایست به آنهاتوجه نمایند. درسالهای گذشته درهمین روزنامه هشدارهای زیادی را درخصوص عوامل تاثیرگذاردر کاهش ذخایردریایی ازجمله انواع آلاینده ها(صنعتی ،شیمیایی،سراریزشدن پساپ فاضلاب پتروشیمی ها و…)وصید بی رویه باتورهای گوشگیرشناور(رکاسی) که بعنوان دیواره مرگ بوده وروش صید غیرمجاز ومجاز ترال (گوفه) که مرگ دست جمعی آبزیان رادربرداشته است وباعث نابودی گونه های متعدد آبزیان گردیده است وهمچنین گفته بودیم اگر این روند ادامه یابد وجلوی این موارد گرفته نشود به زودی درصید گاههای هندیجان وخلیج فارس با بحران کاهش شدید ذخایر آبزی روبرو خواهیم شد که البته آلان روبرو شده ایم .متاسفانه هرچند مساله تهدید ذخایر آبزیان براثر صید بی رویه و ورود شناورهای کشورهای همسایه درصیدگاههای خلیج فارس همواره طی سالهای اخیر یک مسئله ومشکل اساسی بوده است ولی مسئولین امر بخصوص سازمان شیلات هرگز به طور جدی در جهت جلوگیری از این مشکل اقدام اساسی نکردند.مسئولین شیلات استان خوزستان وکشور همواره اعلام کرده اند که طی سالهای گذاشته ما از صید قاچاق ، ورود برخی شناورهای بیگانه به محدوه صیدگاه های خلیج فارس ،صیدترال ،سنگینی ناوگان وصید در فصل ممنوعیت که از چالش های صید وصیادی درخوزستان است اطلاع کامل داریم حال درهمین جا،جای سئوال است که شما که اطلاع دارید ودارای تشکیلاتی همچون یگان های حفاظت منابع آبزی شیلات ،کمسیون های رسیدگی به تخلفات صیادی ،موسسه تحقیقات علوم شیلاتی و….هستیدچرابرای جلوگیری ورفع موارد گفته شده درطی سالهای اخیراقدامات اساسی نکردید .اگر این همه تشکیلات درسازمان شیلات به وظیفه خودعمل می کردند امروزه ماشاهداین همه مشکل دربنادرصیادی که شامل کاهش شدید صید و کمبود و گرانی نبودیم .سازمان شیلات که مجوز چندروزه دردریا رابه شناورها می دهد واین شناورها ازسوخت یارانه ای هم استفاده می کنند آیایگان های حفاظت منابع آبزی شیلات در ورود آنها به بندر نمی بایست درخصوص نداشتن ماههای صید شده توسط آنها وخروج ورورد مکرر آنها حساسیت بیشتری بخرج دهد.البته دراین خصوص مطالبی وجودارد که فعلاًازمطرح کردن آن خوداری می کنیم تاوقتی دیگرولی درپایان این گزارش اعلام می داریم که صیادان زحمتکش وسخت کوش که به یکی ازحلال ترین روش ها کسب درآمد می کنند لذا صیانت ازحقوق آنها،آرامش ،امنیت وحفظ منابع درآمدزایی های آنها برای امروز وآینده وظیفه سازمان شیلات وتشکیلات وابسته به آن می باشد که این سازمان باید دراین خصوص فعال ترباشد و تمهیدات بیشتری بیاندیشد .